روستای کرکی یکی از بزرگ ترین روستاهای ایران می باشد که تا به حال به طور کلی شناخته نشده است و خیلی ها هنوز نمی دانند روستایی زیبا به نام کرکی وجود دارد. این روستا در بین استان لرستان و استان خوزستان قرار گرفته و مرز بین این دو استان است.
روستای کرکی روستایی زیبا و کم یاب است فقط بخاطر طبیعت و خانه های زیبایش.
این روستا بیشترین کوه ها و چشمه ها را دارد که دارای حدود 20 کوه و 20 چشمه میباشد.
روستای کرکی در گذشته 7 آسیاب بزرگ داشته است که یکی در مورسو / دوتا در بونه کول / یکی زیر ده / دوتای دیگر در مسوفی و آخری در پایین قبرستان قرار داشته اند که امروزه به دلایلی این
7 آسیاب از بین رفته اند .
این روستا دارای پرندگانی زیبا چون کبک و کبوتر و قلا خر خور و تی و دال و قلا ژیله و پرندگانی دیگر . در بین این پرندگان قلا خر خور و دال به ترتیب لاشه ی الاغ(خر) و لاشه حیوانات وحشی را
میخورند و بخاطر همین گوشت این دو پرنده حرام می باشد.
فراوان ترین خزنده در این روستا مار می باشد یعنی میتوان گفت که با هر سه یا چهار قدم یک مار جلوی پاهایتان سبز می شود ولی اصلا جای نگرانی نمیباشد چون این مار ها با انسان کاری ندارند
و مارهایی مهربان و آرامی هستند .
در گذشته حیواناتی چون سگ / گرگ / خرس / پلنگ / بز کوهی / روباه / و حیواناتی دیگر وجود داشته که به دلیل شکار زیاد در گذشته دیگر این حیوانات وجود ندارند و شاید هم
از هرکدام یک یا دو جفت مانده باشد ولی تا بحال دیده نشده اند و احتمالا در کوه ها و غار ها پنهان شده اند تا کسی آنان را نبینند .
در این روستا موجودی کوچک دو زیست وجود دارد که در هیچ جای دنیا از این موجود یافت نمیشود و تنها در این روستا وجود دارد نام این موجود چراق پوق یا به اصطلاح سمندر می باشد و در چشمه
هایی چون چشمه ی تیا و چشمه ی عالی احمد وجود دارد / شکار کردن این موجود یا از بین بردن آن زندانی دارد و حتی مردم این روستا هرگر آن فرد را نمی بخشند .
///نام کوه ها به زبان فردی که در روستای کرکی به دنیا آمده است این فرد سوادی نداشته و من تمام حرف های این فرد را بدون ویرایش برای شما می نویسم ///
کوله رو کوهی پرشکار و پر صیاد بود.
بایم سان و زرد الهی و بهشت کوه کوهایی پر برکت و پر علف و پر شکار بود .
جوجوک و چار رگ و کوه گلله کوه هایی پر علف علف هایی کیمیایی مثل :قارچ / بوسور/ عنشق / ازبوک / ریواس/
داداکش و ازگستان و رمرو کوه هایی پربرکت و پر علف . بلوط / ملهو/ عرجن/ انجیر/ پر از کبک و کوه هایی همیشه سبز.
آبدره و سرکلاه و حوق جونی بک و حوق اشکفت نسار و حوق دره رودگان و تل آب و کوه آگپزان کوه هایی زیاد علف و پر گوسفند . جاهایی که همیشه دامداران در آن ها زندگی می کردند.
اشکفت نسار و اشکفت تیا و کاونی و کله روت و عالی احمد همیشه در بارندگی گوسفندان در آن زندگی می کنند و ما به این کوه ها نیازمندیم.
جا بوستان و دزگه و تابرا و دار زرد و آگپزان همیشه در آنها گوسفندان زندگی راحت و استراحت و پر آب .
زیتی و تنگ دیمه و کمر جوجوک و سر چول و دار زرد و زیر گذر و دره زرد :بخورد به چم.
ده بزرگ و کولک و چشمه خره و سیره زار و کره سر و دارتیل و گومه ی گومیردی و زمین های گومیردی و زیر دشت و دارتیل و الا دشت و انجیر سیاه و درکستان و دار پاپل و قلا زنجیر و کوه بهزاد این
کوه ها و زمین های پربرکت و دارای درخت مورت / انار / زله/ بلوط / ونوو/ بادام/ کلخون/ تی دره/ نی / این ها را دارند و همیشه سرسبزاند ما در آن ها زندگی می کردیم خوشا کسی که همیشه
در آن ها زندگی کرد.
نام چشمه هایی که آبشان از آبمعدنی هم بهتر است:
دارتیل/ سیره زار/ چشمه خره/ کولک/ بوستان ور / دار هلگه/ مورتستان / زال که از کوه در می آید/ ده بزرگ/ عالی احمد/ دره رودگان / تیا/ آبدره/ این ها چشمه های شیرین و پربرکت و آب زلال که
از آبمعدنی هم بهتر هستند.
در چشمه ی کولک زالو های فراوانی یافت میشود و همچنین چراق پوق یا همان (سمندر)وجود دارد.
نام کوه ها به صورت ساده:
کوله رو / بایم سان/ زرد الهی/ بهشت کوه/ جوجوک/ چار رگ/ گوه گلله/ داداکش/ ازگسان/ رمرو/ حوق دره رودگان/اشکفت های تیا/ عالی احمد/ سرکلاه/ تل آب/ کاونی/ کله روت/ جابوستان/
دزگه/ تابرا/دار زرد/و...........
تک بیتی هایی درباره ی بزرگان روستای کرکی